Ze smutkiem informujemy, że ostatniego dnia marca 2021 roku w wieku 84 lat odszedł z grona członków Okręgu Lubelskiego ZPAF Jan Magierski – ceniony twórca, działacz ruchu fotograficznego, wykładowca akademicki i edukator.
Jan Magierski urodził się 23 października1936 w Lublinie – jako syn współzałożyciela Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego, Stanisława Magierskiego. Ukończył studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1963); doktor nauk chemicznych. Był adiunktem w Akademii Rolniczej w Lublinie.
Z fotografią zetknął się w okresie studiów na początku lat 60. – debiut artystyczny na „Dorocznej Wystawie Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego” (1961). Był aktywnym członkiem lubelskiego Fotoklubu „Zamek”, w latach 1965–1971 będąc jego prezesem. Członek Prezydium Rady Federacji Amatorskich Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce (1969–1971). Instruktor fotografii kategorii I – ukończył Studium Fotografii i Filmu CPARA w Warszawie. Organizator ogólnopolskich plenerów fotograficznych w Kazimierzu nad Wisłą (1970, 1971), inicjator, organizator i komisarz Ogólnopolskich Wystaw Fotografii „Konfrontacje” w Lublinie (1971, 1973, 1975, 1977). Członek Komisji Fotografii Krajoznawczej ZG PTTK (1977–1981). Był autorem wielu publikacji o fotografii, historii fotografii – m.in. historii fotografii lubelskiej. W maju 1995 roku został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików.
Jan Magierski uprawiał fotografię krajoznawczą, dokumentalną i podróżniczą. Fotografował w różnych regionach w kraju, szczególnie ukochał Tatry; odbył wiele podróży artystycznych na różne kontynenty, w tym na Antarktykę.
Wystawy indywidualne: „Wystawa z przewodnikiem” – Lublin 1968; „Pejzaże” – Lublin 1971; „Koncert w Kazimierzu” (wielokrotne ekspozycje w różnych miastach w kraju) – Lublin 1978; „Spitsbergen i wyprawy polarne” – Lublin 1989, 1990, Zamość 2013; „Rejs po morzu Norweskim do Narwiku” – 1999, Wystawa autorska – MDK Lublin 2012.
Wystawy zbiorowe (wybór): międzynarodowe: XIII Międzynarodowy Salon Fotografii Górskiej (wyróżnienie FIAP) – Barcelona 1992 oraz udział w finale Memoriału Maria Luisa Infiesto – Hiszpania 2002; ogólnopolskie: ponad 30 wystaw, w tym Biennale Krajobrazu Polskiego – Kielce (pięć edycji) oraz „Gdzie jesteśmy” – Stara Galeria Fotografii ZPAF, Warszawa 2005; środowiskowe, regionalne i poplenerowe: ponad 50 ekspozycji.
Nagrody i odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001), Złoty Krzyż Zasługi (1988), odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1979, 1999), Złota Odznaka Fotograf Krajoznawca Polski (1977), Nagroda Honorowa im. Fryderyka Kremsera, Srebrna Honorowa Odznaka PTTK (2003).
Albumy fotograficzne: Portrety i krajobrazy – Lublin 1978; Polska fotografia krajobrazowa 1944–1984 Kielce 1985; Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym – Lublin 1989; Między Wisłą a Bugiem – Skarby przyrody i kultury – Lublin 1998; Przewodnik po Lublinie – Lublin 1999; Mistrzowie polskiego pejzażu – Kielce 2000.
W końcu lat 70. działał w konspiracji, a w latach stanu wojennego był wydawcą, drukarzem i szefem kolportażu Informatora NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego, a także redagował i kolportował niezależne pismo „Miesięcznik. Opinie, Komentarze, Analizy” NSZZ „Solidarność” Lublin.
Jan Magierski, jak mało kto, przyczynił się do szczególnego ożywienia twórczości fotograficznej w Lublinie oraz w środowisku polskich fotografów krajoznawców. W archiwum zgromadził około 20.000 negatywów, 300 fotogramów autorskich oraz ponad 1.000 diapozytywów.
