Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice” ma zaszczyt zaprosić na wernisaż wystawy fotografiiMacieja Cieślaka
„JAK BLISKO”
Wernisaż wystawy będzie miał miejsce w Pałacu Teatru w Gardzienicach, w sobotę, 23 marca 2024r., o godz. 18.00
Kompleks parkowo-pałacowy Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”
Gardzienice Pierwsze 3, 21-050 Piaski
Kompleks parkowo-pałacowy Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”
Gardzienice Pierwsze 3, 21-050 Piaski
kurator wystawy: Zuzanna Zubek-Gańska
aranżacja światła: Włodzimierz Janowski
aranżacja światła: Włodzimierz Janowski
JAK BLISKO
„Skierowanie naszej historycznej narracji w stronę Homo Sapiens nie ma więcej (ani
mniej) sensu niż skierowanie jej ku dowolnemu innemu współczesnemu gatunkowi
(…) gdyby słonie pisały historię, mogłyby przedstawić tapiry, ryjoskoczki, mirungi i
nosacze sundajskie jako gatunki nieśmiałe, początkujące, stawiające niepewne kroki
na głównej drodze do ewolucji trąby, które nigdy – z jakiegoś powodu – nie dotarły do celu; tak blisko a jednak tak daleko.”
Richard Dawkins & Yan Wong „Opowieść przodka”
Projekt „Jak blisko” to seria portretów symbiotycznie złączonych ze sobą par ludzi i
zwierząt. Te obrazy przyszłości powstały przy użyciu sztucznej inteligencji.
Przedstawiają wizję, która wciąż jest utopią, choć może już niebawem sztuczna
inteligencja całkowicie przedefiniuje obowiązującą wiedzę i paradygmaty opisujące
relacje człowieka z naturą.
Już teraz kolejne odkrycia podważają prymat ludzi w świecie, a nauka udowadnia,
jak wiele łączy nas ze zwierzętami. Nasze genomy wykazują daleko idące
podobieństwo – z szympansami współdzielimy aż 99% genów, człowiek może żyć ze
wszczepionym sercem świni (i zapewne odwrotnie), ośmiornice, małpy czy kruki
tworzą i używają narzędzi, mają samokontrolę i poczucie czasu. Wiemy już też, że
zwierzęta, w tym ryby czy węże, na równi z nami odczuwają emocje, a także ból.
Sztuczna inteligencja, bazując na wypadkowej obecnej ludzkiej wiedzy, może
generować nowe rozwiązania i dać nam szansę na wyjście z pułapek antropocenu.
W najbliższym czasie zobaczymy, czy działając w oparciu o zaprogramowane przez
nas algorytmy AI skomplikuje nasze relacje ze zwierzętami czy może paradoksalnie
umożliwi nam zbliżenie się do nich. A może niebawem będziemy mogli wprost
zapytać je o wspólną przyszłość – wykorzystanie sztucznej inteligencji przyśpieszyło
prace nad projektami poznania języków zwierząt (Project Cetacean Translation
Initiative czy Earth Species Project) i za rok lub dwa może udać się porozmawiać z
kaszalotem.
To, jak chcemy i jak będziemy w stanie kształtować relacje z naturą i zwierzętami, to
dziś jedno z kluczowych zagadnień w kontekście przyszłości Ziemi i ludzkości.
Spójrzmy więc na siebie z bliska. Co jest możliwe we wspólnym świecie?
O autorze:
Maciej Cieślak – fotograf z pasji, z wykształcenia fizyk jądrowy, z zawodu finansista.
Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Fotografia to dla niego sposób na
odkrywanie świata i opowiadanie historii. Najczęstszym tematem jego prac jest
człowiek, jego przeżycia i relacje z otoczeniem. Ale fascynuje go też natura,
szczególnie w kontekście związków ludzi i przyrody. Działa na polu fotografii
reporterskiej i portretowej.
Jego projekty fotograficzne były wystawiane na kilkunastu wystawach
indywidualnych. Jest laureatem konkursu fotograficznego National Geographic
Polska 2010 (pierwsza nagroda w kategorii Ludzie), oraz konkursów
International Photography Awards IPA 2017 i 2018. Jest również autorem zdjęć
do książki „Ach, zapach! Przewodnik po fantastycznym świecie zapachów”
(Buchmann, Warszawa 2023). Mieszka i pracuje w Warszawie.